15 d’agost del 2022

Sobre embolics i crancs

La història d'aquest cranc amigurumi és un bon embolic i jo, per casualitat, n'he sigut espectadora des del principi. Ja fa força temps vaig ensopegar a Instagram amb un sonall en forma de cranc. Era un disseny de Rebeca Para. De fet, crec que va ser la seva palanca de l'èxit en aquesta xarxa a la qual hem anat a raure totes les ganxetaires. Evidentment, aquest disseny tan divertit em va enamorar. Tant, que li vaig preguntar a Rebeca Para si tenia pensat posar el patró a la venda, però vaig rebre una negativa. La seva resposta va ser que ella es dedica a vendre amigurumis i no patrons, tot i que fa poc ha obert una botiga a Etsy.

Temps després, també a Instagram, Mariya Kostychenko, que ja em va captivar fa temps amb els seus sonalls, va publicar un disseny molt similar. Però a Instagram, encara que de vegades ho sembli, no tot són flors i violes fa ben poc, dos grans dissenyadors com Pica Pau i Príncipe del crochet es van tirar els plats pel cap. Així que es veu que la Rebeca i la Mariya, l'una des de Burgos i l'altra des de Sant Petersburg, se les van tenir, amb acusacions de plagi pel mig. La cosa devia acabar com el rosari de l'aurora, perquè la Mariya ha retirat del seu compte d'Instagram totes les fotos d'aquest sonall.

A hores d'ara Rebeca Para només té a la venda tres tristos patrons de cactus a la seva botiga d'Etsy ni rastre dels seus originals dissenys de sonalls i la Mariya ha hagut de tancar House Sleeping Toys, la seva botiga a Etsy, perquè Pay Pal ha deixat d'operar a Rússia com a represàlia per la guerra a Ucraïna.

Així doncs, com és que jo he fet aquest amigurumi? Doncs perquè en algun moment de tot aquest procés la Mariya va posar a la venda el patró i jo el vaig comprar. És allò de ser en el lloc oportú en el moment oportú.

I tot i que no sé si té gaire sentit ressenyar un patró que no pots comprar, no puc deixar de dir que el disseny és genial, tot i que he improvisat algun canvi, com fer la base de les pinces més ampla per donar-hi més estabilitat. Fins i tot crec que m'agraden més aquests ulls endormiscats, senyal d'identitat de Mariya Kostychenko, que no la proposta colorista de Rebeca Para.

En aquest cas, és clar que la línia entre el plagi i l'originalitat és molt fina perquè Rebeca Para mai ha publicat el patró del sonall i per tant Mariya Kostychneko com a molt, però molt probablement, s'hi va inspirar. D'altra banda, cal reconèixer que la idea de Rebeca Para és genial però que Mariya Kostychenko li ha donat el seu estil propi. Per si ho vols comprovar, tot i que ja no en pots veure cap foto ni a Instagram ni a Etsy, a Pinterest n'ha quedat alguna de perduda.

El resultat de tot plegat és un sonall que m'encanta i un bon embolic. Tu què en penses?

16 comentaris:

  1. Madre mía... lo que me he perdido en IG... no sabía que entre PicaPau y el Príncipe había habido un follón... y tampoco nada de este cangrejo... Creo que vivo en otro mundo! *.*

    El cangrejo me encanta!!! No he visto el de Rebeca... (indagaré...) pero el tuyo ha quedado genial!!!

    ResponElimina
    Respostes
    1. Jejeje! Follón de los gordos... Tienes que ver más Stories. Ahí es donde se cuece todo... 😉 Gracias, Ana! Muaks!

      Elimina
  2. Hola Judith...que bonito tu sonajero! y digo tuyo porque lo has tejido tu!...que ahora mismo hay que tener cuidado con lo que se dice o escribe.
    A estas alturas del partido, creo que todos copiamos y creamos...o creamos y copiamos...no se muy bien el orden.
    Enredos a parte...ese trabajazo es tuyo!
    Muaks

    ResponElimina
    Respostes
    1. Sí, a veces la línea entre crear y copiar es muy fina... Y el escaparate de las redes es tan grande... Así que sí, de momento este bonito sonajero es mío, aunque espero que pronto haga las delicias de algun bebé. Muchas gracias, Ani!

      Elimina
  3. Mira sobre copias o creaciones, pienso como anigurumis, todas copiamos o nos inspiramos en....
    Pero ese cangrejo sonajero es precioso y por supuesto, ahora es TU creación! Me encanta!!!
    Besos.

    ResponElimina
    Respostes
    1. Y además a veces ni sabes qué te ha inspirado! Una vez le hice una foto a un pingüino con unos cubitos de hielo, creyendo que era lo más original del mundo, y luego me di cuenta de que eso ya lo había hecho Ana de Mis Pequicosas. Me inspiré? Copié de forma insconsciente? A saber... Jajaja. Un beso, Pilar! Y gracias por pasar incluso en verano!

      Elimina
  4. Es un cangrejito monísimo, jajaja, me encanta con los ojitos así, mucho mas que con los ojazos abiertos :P
    Menudos lios que montan jajaja, y como lo haces para enterarte hasta de los lios :P . Y digo yo habrá algún animalillo que no se haya hecho en gumi? Yo creo que todos están ya hechos, y si porque haces uno que ya existe se te comen vivito diciendo que te has copiado....
    Besote!!!!

    ResponElimina
    Respostes
    1. Ay, Ayla! Instagram es donde se cuece todo... Si no estás ahí, no te vas a enterar de ná... Jajaja! Yo también creo que todo el reino animal está representado en amigurumi: he visto desde una capibara hasta un ajolote! Jajaja. Un beso grande! Y gracias por la visita!

      Elimina
  5. Que monada de cangrejito sonajero, me encanta!
    Besos

    ResponElimina
  6. Tu cangrejito es un dulce, me encanta, lo has bordado, ya sea inspirada por una u otra "diseñadora". Tú eres de las mías, nombras a las dos, así que l@s demás saquen sus conclusiones, me pasó lo mismo con un Gnomo amigurumi navideño que hice hace unos años, tenía varias autorías por ahí, al final una sabe quién es la verdadera diseñadora, por fechas y demás, pero bueno... ;)
    El tema que has sacado del plagio es algo que a más de una nos da la risa ya, yo he visto dos patrones de prendas idénticas en las redes sociales tejeriles, eso sí, en distintos colores, uno diseñado unos años antes, totalmente gratis, y otro diseñado a posteriori, con un nombre super fashion, con fotos monísimas, con autoría propia, y cobrando por supuesto, porque copiar también lo vale ;))), tal cual.
    Y encima, algunas llegan a tener éxito a raíz de sus plagios o inspiraciones, y lo más gracioso es que algunas de las que se copiaron y triunfaron con un diseño no propio, para colmo, se quejan o se han quejado a lo largo de estos años de que a ellas las han plagiado... Pues eso, de risa.

    *Besos de colores*

    ResponElimina
    Respostes
    1. Por supuesto! Que cada una saque sus conclusiones! Yo quería tejer el sonajero. Pero ya lo de ejercer de juez... Jajaja. Por lo de piratear patrones no paso, pero lo del plagio y la inspiración, excepto casos obvios, es más delicado. Está claro que en el mundo tejeril tampoco es oro todo lo que reluce... Gracias por la reflexión, Maricarmen! Muaks!

      Elimina
  7. Como yo siempre digo, no hay nada nuevo bajo el sol, y en este mundillo menos aun. Ya hay versión amigurumi de todos los animales habidos y por haber, hasta los más raros, puedes hacerlo más grande, más pequeño, más gordito o más estilizado, pero al final ya está todo inventado. Lo bueno de los patrones es ver la técnica de cada diseñador, aunque el muñeco sea parecido al verlo, la forma de hacerlo puede cambiar mucho.

    La línea entre la inspiración y el plagio es bastante fina. Hay diseñadores que tiene un rasgo distintivo que mantienen en todos sus diseños sean de lo que sean, ojos saltones, muñecos cabezones, colores vivos, ... Si copias algún rasgo distintivo de otro te cazan rápidamente, jajajaja, pero cuando no es así es más complicado decir a ciencia cierta si se trata de un plagio o no.

    De este caso concreto del cangrejo o lo que comentas de PicaPau no me enteré, pero sí seguí algún otro intercambio de opiniones por stories respecto a la autoría de diseños de prendas de punto y de ganchillo que fueron de lo más animados.

    En fin, que menudo rollo te he soltado y no te he dicho aun lo más importante, tu cangrejo ME ENCANTA, tienes un gusto exquisito a la hora de hacer ajustes en los patrones y el resultado es una maravilla.

    Bicos

    ResponElimina
    Respostes
    1. Que se me suben los colores! Mil gracias, Leti! La verdad es que me divertí mucho con este cangrejo. Supongo que Mariya y Rebeca no tanto con su guerra privada. Ya se sabe que en todas partes cuecen habas... 😉

      Elimina