Quan fa uns mesos, abans de la pandèmia, vam anar a Galícia a visitar els sogres i la resta de la família, vaig aprofitar per preguntar a la Carmela i al Lucas, a qui cada any per Nadal envio un amigurumi, quin voldrien enguany. La Carmela m'ho va posar fàcil perquè va voler un gat, però es veu que el Lucas, amb cinc anys, és un gran fan de Mr. Potato i això és justament el que va demanar.
Vaig estar remenant per Internet i, malgrat que hi ha força patrons gratuïts de Mr. Potato, la veritat és que em semblaven tots bastant barroers. En aquests casos toca esperar la inspiració i tenir a mà una llibreta per fer anotacions.
He de confessar que no tenia unes expectatives gaire altes, segurament perquè el personatge tampoc no m'entusiasma. En realitat, pensava fer un Mr. Potato per acontentar el Lucas i sortir del pas. Però quan, un cop enllestida la patata, vaig començar a fer totes les peces de la cara —el nas, els ulls, el bigoti...— em vaig adonar que potser sí que m'havien vingut a visitar les muses.
Com pots veure, el meu Mr. Potato està més inspirat en el personatge de Toy Story que en la joguina, creada la dècada de 1950. De fet. m'agrada tant el resultat que fins i tot m'atreveixo a compartir amb tu el patró.
T'asseguro que el patró no és gens complicat. Només cal una mica de traça per cosir totes les peces: 11 en total sense comptar ni els braços, ni les sabates ni el barret. Sí, ja sé que això dels ulls de feltre també fa peresa, però al patró et dono totes les indicacions per posar-t'ho fàcil.
Evidentment, amb aquesta versió amigurumi el Lucas no podrà jugar a moure'n les peces, però jo crec que li farà il·lusió. I a tu, què et sembla?
Me parece que te ha quedado GENIAL!!!!!
ResponSuprimeixUn besote!
Muchas gracias, Ana! A veces la inspiración viene a visitarme... 😉 Muaks!
SuprimeixJudith, a mi em sembla magnífic, brutal, extremadament bonic.
ResponSuprimeixA mi tampoc m'agrada massa el Mr Potato, però aquest el trobo adorable.
En fi que baixo el patró i el poso a la carpeta de "somnis"
Gràcies artista :)
Sempre em fas posar vermella! Gràcies, preciosa! Un dia d’aquests la teva carpeta farà un pet com una gla. Hahaha!
Suprimeixla verdad es que te ha quedado genial!!! no es tampoco un personaje que me llame la atencion pero tambien lo hice en su momento para mi sobri con piezas de fieltro y velcro para quitar y poner .,.y al final me resulto hasta gracioso jaja; me guardo tu patron por si lo hago de nuevo pq me gusta mucho-mucho como te ha quedado, especialmente me gustan mucho los ojitos ,un besito.maria:)
ResponSuprimeixAy, muchas gracias, María! Lo del velcro es una gran idea porque este Mr. Potato es un pelín estático. Jajaja. Si te animas, aquí te espera mi versión amigurumi. 😉 Un beso!
SuprimeixOHhhh que mono te ha quedado, jajaja, si te digo la verdad nunca le he visto muchp la gracia a ese juguete, a mi me resulta un poco aburrido pero bueno a los pekes parece ser que les gusta jiji.
ResponSuprimeixTe ha quedado fenomenal, lástima que sea tan estático, jiji, no se...si sería factible poner velcro en las piezas y que se pudiera jugar con el muñeco a cambiarle la carita
Eso si yo le ponía una hebrita a cada pieza, jajajaja, que se pudiera mover de sitio pero que no se perdiera :P, y algún truqui que se me ocurre para esconder las hebras jajaja, que poquito me fio que a la semana me dijeran he perdido la nariz de potato :P
Besote!!!!
Pues tenías que haber visto la cara que puse yo cuando Lucas me pidió un Mr. Potato! Eso me pasa por preguntar! Jajaja. Es verdad que quizás se aburra un poco con él por lo de no poder jugar con las piezas. Pero, chica, no estaba yo para obras de ingeniería! Jajaja. Gracias, Ayla! Muaks!
SuprimeixHace mucho que yo regale a mi sobrino un Potato de estos...y la verdad es que resultó un juguete muy instructivo al que dedicó mucho tiempo de juegos...y eso lo he recordado al ver tu Mr.Potato...que es una pasada de bien hecho, y Lucas va a estar encantado.
ResponSuprimeixGracias por compartirlo!
Y aprovecho para desearte una muy feliz navidad...y para el año que ya está aporreando a la puerta...que sea para ti y los tuyos un año repleto de cosas buenas.
Muaks
Gracias, Ani! Qué obsesión los sobrinos con Mr. Potato, no? Jajaja. Feliz año para ti también! Un beso fuerte!
Suprimeixmuchas gracias por compartirnos, felicidades trabajas muy bonito.
ResponSuprimeixMuchísimas gracias a ti! Un abrazo!
SuprimeixSupongo que no habra versión en castellano. Sino lo intento a ver si me entero, pero hay alguna palabra que no la comprendo bien
ResponSuprimeixPues de momento no, Mari. Pero inténtalo. Te aconsejo usar el traductor de Google. Si no entiendes algo, escríbeme a descabdello@gmail.com y te echo una mano encantada. Gracias por la visita!
Suprimeix